Beste partners,

Onlangs heb ik een bezoek gebracht aan onze consulente Yael, die vrouwen helpt in Ashkelon en Ashdod, waar we meer dan 70 nieuwe moeders en zwangere vrouwen helpen. Yael houdt ook toezicht op ons appartement voor zwangere vrouwen. Volgens het Home Front Command zijn er sinds het begin van de oorlog op 7 oktober 548 raketwaarschuwingssirenes in Ashkelon en 265 sirenes in Ashdod afgegaan. Op 10 oktober 2023 waarschuwde Hamas via sms alle inwoners van Ashkelon om vóór 17.00 uur te evacueren. Zodra de deadline was verstreken, lanceerde Hamas honderden raketten in de richting van Ashkelon.

Deze kaart, gemaakt in 2007, geeft de afstand aan van verschillende steden tot Gaza en de waarschuwingstijd om een veilige schuilplaats te bereiken voordat de raket valt.

Zoals je op de kaart kunt zien, heeft iemand die in Ashkelon woont 15 seconden om naar een veilige ruimte te gaan nadat hij de sirene heeft gehoord. Omdat veel van onze cliëntes geen veilige kamers hebben en zich naar buiten moeten haasten naar een gemeenschappelijke schuilkelder, sliepen velen in de schuilkelders of verhuisden naar andere locaties. Je kunt je alleen maar voorstellen hoe angstig een nieuwe moeder en haar kinderen zijn als ze de hele dag de sirenes horen. We blijven troost bieden aan hen die lijden, of het nu gaat om moeders met een ongeplande zwangerschap of nieuwe moeders die het verlies van dierbaren of huizen hebben meegemaakt. Dank u voor het omhooghouden van onze handen terwijl we de gebrokenen bijstaan.

Met dankbaarheid,

https://en.wikipedia.org/wiki/Ashkelon#/media/File:Rocketpopmap.jpeg, 2007 statistics.

*Sinds 2007 is de bevolking van Ashkelon gegroeid tot 148.000 en van Ashdod tot 226.000.

MIMI EN HAAR DOCHTERTJE ORI

Vaak kan alleen gebed het hart van een vrouw die abortus wil plegen, doen besluiten om voor het leven te kiezen. Consulente Laurel had een telefoontje gekregen van de moeder van vier kinderen die al op de basisschool en de middelbare school zaten. Toen Mimi ontdekte dat ze zwanger was van een vijfde kind, raakte ze in paniek. Ze wilde absoluut niet weer aan een baby beginnen. Ze had ons gebeld op zoek naar een particuliere abortuskliniek. Laurel bezocht haar, belde meerdere keren per week en bad vurig voor het leven van de baby. Na de geboorte van Ori ("mijn licht") op 21 oktober, vertelde Laurel dat het "wapen van haar oorlogsvoering voor dit leven gebed was geweest". "Want de wapens van onze strijd zijn niet vleselijk, maar krachtig door God om bolwerken neer te halen" (2 Korintiërs 10:4).

Het was niet gemakkelijk om een piepkleine baby te hebben en geconfronteerd te worden met het begin van deze verschrikkelijke oorlog waar Israël nu in terecht is gekomen. Deze familie heeft een veilige kamer, die als slaapkamer wordt gebruikt, in hun appartement, zodat ze, wanneer de sirenes loeien, samen naar binnen kunnen tot het gevaar voorbij is. De scholen waren in het begin gesloten en zelfs nu zijn ze nog niet helemaal normaal. De twee kinderen van de middelbare school studeren thuis op Zoom. De jongere kinderen gaan naar school, waar voldoende opvang is voor de jongere leerlingen. In het geval van Mimi was ons meest betekenisvolle cadeau voor haar pasgeboren kindje het babybedje, omdat Mimi zich zo afgesloten had gevoeld van babyspullen. Het bed en de mooie lakens hielpen haar weer enthousiast te worden over het "nieuwe" moederschap.

BATEL EN HAAR DRIELING

Het is heel bijzonder om een jonge moeder te ontmoeten die het leven van haar baby's beschermt tegen druk en intimidatie. In het ziekenhuis in Ashkelon zat Batel, 29 jaar oud, met haar zeven weken oude baby, één van een drieling. Batel en haar partner zijn nu ouders van zeven kinderen: een zesjarige, een tweejarige, een tweeling van anderhalf jaar oud en een drieling die in november met slechts 31 weken werd geboren - twee jongens en baby Mia. De drieling woog 1,6 kg / 1,4 kg en 1,1 kg. De artsen hadden Batel verteld dat ze de zwangerschap met de drieling moest "uitdunnen". Haar reactie aan de artsen was, "gebruik geen mooie woorden-zeg het zoals het is-je wilt dat ik één van mijn baby's vermoord." De artsen zagen dat één van de drielingen die foetale nood had, vroegtijdig ter wereld moest worden gebracht. Ze drongen er bij Batel op aan om het leven van de zwakke baby te nemen zodat de andere twee meer tijd zouden hebben om zich in de baarmoeder te ontwikkelen. Ze was vastbesloten om alle drie de kinderen te beschermen en eiste dat alle drie de baby's geboren zouden worden wanneer de gezondheid van de kleinste de vroegtijdige geboorte zou vereisen. Yael en ik zegenden de baby's met leven en gezondheid. Ik merkte op dat Batel hierna misschien een vierling zou krijgen. Ze antwoordde: "Ik heb mijn eileiders laten afbinden, zodat ik nooit in een situatie zou komen waarin ik zelfs maar een abortus zou overwegen." Batel is een echte heldin en verdedigster van het leven. Haar partner zit momenteel in de gevangenis voor het witwassen van geld. Haar schoonmoeder helpt haar met alle kinderen, vooral de kinderen thuis, terwijl Batel in het ziekenhuis ligt met de drieling. Dank voor jullie gebeden voor een gezonde ontwikkeling van de pasgeborenen.

ADI EN HAAR DOCHTERTJE ELIAN

Er is een jaar voorbij sinds Elian ter wereld kwam. Elian zou het hebben gevierd met een feestje, maar de dag voor haar eerste verjaardag brak de oorlog uit, waardoor iedereen in schuilkelders moest blijven. Moeder Adi zei dat het leven niet gemakkelijk is geweest, vooral omdat ze geen "veilige kamer" in hun appartement heeft. De sirenes in Ashdod, waar ze wonen, gingen regelmatig af en het leven was erg beangstigend. Toch rent kleine Elian door het hele huis, lacht altijd en brengt vreugde aan iedereen die haar ontmoet.

Toen Adi voor het eerst bij ons kwam, was ze wanhopig op zoek naar hulp en zorg. Haar vriend had haar verlaten toen hij ontdekte dat ze zwanger was en ze had geen contact met haar familie. Ze voelde zich helemaal alleen. Twee keer was ze op weg naar het ziekenhuis voor een abortus, maar iets in haar liet het niet toe. Ze ging naar huis, zocht op Google en vond Bead Chaïm. Na een gesprek met onze consulente Yael nam ze de beslissing om haar baby te houden. Sinds de geboorte van Elian heeft Adi hoop en kracht gevonden door alleen maar in de mooie ogen en het lachende gezicht van haar dochter te kijken. Ze zei: "Ondanks de ontberingen waar ik doorheen ben gegaan en de moeilijkheden waar ik nog steeds mee te maken heb, zou ik de beslissing om mijn baby te houden nooit veranderen. Jullie hulp en steun waren zo geweldig en hebben zo'n groot verschil gemaakt in mijn leven. Ik wil jullie heel erg bedanken."

AISHA EN HAAR DOCHTERTJE MIRIAM

Aisha en haar man zijn bedoeïenen die in de Negev wonen. Ze hebben vijf kinderen. Tijdens de zwangerschap met haar jongste baby, Miriam, vertelden artsen Aisha dat ze vermoedden dat de baby het Downsyndroom zou hebben. Zoals in een groot deel van de wereld is het ongebruikelijk dat een echtpaar in Israël kiest voor het leven van een kind dat mogelijk het syndroom van Down heeft. Toch kozen Aisha en haar man opmerkelijk genoeg voor het leven van baby Miriam, die een jaar geleden werd geboren. Het afgelopen jaar heeft Aisha met veel problemen te maken gehad. Baby Miriam heeft speciale voeding nodig en dat is duur. De maandelijkse cadeaubonnen die ze via ons Operatie Mozes-project hebben gekregen, zijn een onmisbare hulp geweest. Aisha vertelt dat baby Miriam veel speciale zorg nodig heeft, wat veel van haar tijd kost. Ze heeft heel weinig tijd om te rusten. Haar oudere kinderen proberen haar te helpen, voornamelijk met het huishouden. Toen op 7 oktober de oorlog uitbrak, waren er regelmatig sirenes en vielen er raketten in hun gebied. In bedoeïenendorpen zijn er geen schuilkelders of veilige kamers en dus moesten ze naar de school rennen, de enige veilige plek. Het was er verschrikkelijk druk, dus besloten ze terug naar huis te gaan. Door de oorlog heeft haar man nu helemaal geen werk en Aisha maakt zich grote zorgen over hun toekomst. Aisha is heel dankbaar voor de hulp die ze in deze tijd heeft gekregen. Haar andere kinderen genieten van hun kleine zusje. Ondanks alle moeilijkheden is Aisha dankbaar dat ze voor het leven heeft gekozen voor deze kostbare aanvulling op hun gezin. Ze houden allemaal zielsveel van hun kleine baby en kunnen zich geen leven zonder haar voorstellen.

SARAH EN HAAR ZOONTJE MICHAËL

Toen Sarah, 35 jaar oud, bij ons kwam, had ze een breekpunt bereikt. Ze was gescheiden, had drie kinderen en had een nieuwe relatie met een man. Ze waren op dat moment niet van plan om een baby te krijgen en abortus leek haar de beste optie. Na een gesprek met onze consulente, Yael, en de belofte dat in de praktische behoeften van haar baby zou worden voorzien door ons Operatie Mozes Project, koos Sarah voor het leven en beviel in oktober 2022. Ze koos de naam Michaël. Ze gelooft dat een naam heel belangrijk is, en de betekenis van Michaël is "die is als onze God." Het is niet gemakkelijk geweest om een alleenstaande moeder te zijn van vier kinderen, vooral tijdens de oorlog. De loeiende sirenes en het voortdurend rennen naar de schuilkelder waren beangstigend voor het gezin. Ze zijn opgelucht dat er nu minder raketaanvallen zijn en dat ze terug kunnen keren naar een enigszins normale routine nu de scholen eindelijk weer opengaan, zij het op een roterende parttime basis om ruimte in de schuilkelders te garanderen voor alle leerlingen. Ondanks de druk heeft Sarah besloten om positief te blijven en de beste moeder te zijn die ze voor haar kinderen kan zijn.

HAGIT EN HAAR DOCHTERTJE HILA - EEN FAMILIE IN EEN HOTEL

Be'ad Chaïm blijft helpen op het thuisfront door gezinnen te steunen die uit hun huizen zijn geëvacueerd vanwege terrorisme of raketaanvallen. In de maand december gaven we opnieuw cadeaubonnen om babybenodigdheden te kopen voor ongeveer 1200 gezinnen. De helft van deze gezinnen woont al maanden in hotels.

Hagit is 23 jaar oud. Ze is getrouwd en haar eerste baby was nog maar een paar maanden oud toen ze weer zwanger werd. Zij en haar man wisten niet wat ze moesten doen. Na een gesprek met onze consulente in haar gebied in het Zuiden en de belofte van praktische steun via ons Operatie Mozes Project, koos ze voor het leven. Toen op 7 oktober de oorlog uitbrak, waren Hagit, haar man en hun zoontje in Sderot, een stad die werd overvallen door terroristen en waar veel slachtoffers vielen. Ze werden wakker door het geluid van sirenes, explosies en geweervuur. Ze kregen berichten dat hun hele buurt vol zat met terroristen. Hagit was hoogzwanger en door al deze stress kreeg ze acute buikpijn. Ze sloten zich op in hun kamer en baden gewoon dat ze het zouden overleven; ze waren vreselijk bang.

De volgende drie dagen, opgesloten in het oorlogsgebied, mochten ze hun huis niet verlaten. Toen kregen ze het bevel om wat spullen in zakken te pakken en werden ze geëvacueerd naar een hotel voor een onbekende periode. Hagit maakte zich grote zorgen over hoe ze het zou redden om van huis weg te zijn terwijl ze elk moment kon bevallen. Ze ging verschillende keren naar het ziekenhuis omdat ze weeën had. Toen ze in week 38 was, waren de weeën zo sterk dat de medische staf besloot om de bevalling op te wekken. Hagits man zorgde voor de peuter in het hotel, maar zijn moeder was bij Hagit in het ziekenhuis. Op 24 oktober beviel Hagit van een kostbaar meisje. Zodra ze haar zag, kwam de naam Hila in haar gedachten. De naam betekent "stralenkrans", zoals de ring van licht rond de maan. Zij is hun licht in deze donkere tijd. Een dag later ging Hagit terug naar het hotel. Ze vertelt dat het niet gemakkelijk is om niet in je eigen huis te zijn en je vertrouwde winkels en buren om je heen te hebben. Ze zijn nog niet hersteld van alle verschrikkelijke gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. Elke keer als er iemand op de deur klopt, rent haar zoontje weg en verstopt zich achter haar. Hij slaapt niet goed en huilt veel. In het begin huilde de nieuwe baby ook veel, maar nu is ze veel meer gewend. Het andere waar ze zich echt zorgen over maken is dat ze nu geen werk hebben. Hagit had een zaak voor het bakken van taarten, die ze vanuit haar huis runde. Dit kan ze nu niet meer doen en haar man kan ook niet meer werken. Dit is mentaal erg moeilijk voor hen. Hagit zegt dat de cadeaubonnen die we haar geven zo'n grote hulp zijn en haar gezin sterker maken. Ze kan er luiers, flesvoeding, babydoekjes en fopspenen van kopen. Ze is zo ontzettend dankbaar voor jullie steun in deze moeilijke tijd en wil dat we haar oprechte dank overbrengen. Ze heeft geen woorden om haar dankbaarheid voor jullie hulp uit te drukken.

Klik hier om de Nieuwsbrief als PDF te downloaden