Wat een levensverandering om de kracht van God te ontvangen om Zijn overvloedige liefde te kennen/ervaren/verblijven. Zo vaak nemen we genoegen met slechts een druppel van Zijn liefde die overvloediger is dan alle zeeën in de wereld.
God heeft Jakob/Israël verkozen als Zijn eigen volk, als Zijn oogappel. Hij nam ons volk uit de meest onvruchtbare situaties en draagt ons. Hij bedekt ons.
In deze tijd van oorlog, waarin raketten vallen, huizen worden verwoest en levens verloren gaan, herinneren we ons Gods beloften: "niettemin" - IK ZAL MIJN VOLK GENEZEN. IK ZAL ZE HERBOUWEN. IK ZAL ZE REINIGEN. IK ZAL ZE VERGEVEN. IK ZAL HET LAND HERSTELLEN.
Laat alles wat je doet in liefde gebeuren: Al het waken, al het standvastig zijn, al de moed en al de kracht die de gelovigen konden tonen, betekende niets zonder liefde. Ze waren geroepen om al die dingen te doen in een zachtmoedige, nederige geest van liefde.
Jezus en de discipelen waren net klaar met de Pesachmaaltijd, toen Hij hen vertelde dat Hij hen zou verlaten. Ze hadden alles verlaten - hun huizen, banen, families - en nu zei hun Vriend en Heer dat Hij wegging.
Onlangs hebben deze verzen een heel bijzondere betekenis gekregen. Op 30 april, de Israëlische dodenherdenking, en 1 mei, de Israëlische Onafhankelijkheidsdag, woedden er enorme bosbranden in de westelijke buitenwijken van Jeruzalem,
Deze Psalm werd geschreven door de bejaarde koning David, toen hij nadacht over zijn leven en de soevereiniteit van God over hem vanaf de moederschoot, zijn jeugd en zijn oude dag.
Deze Psalm werd geschreven door de bejaarde koning David toen hij nadacht over zijn leven en de soevereiniteit van God over hem vanaf de moederschoot, zijn jeugd en zijn oude dag.
En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende: "Wanneer een stier of een schaap of een geit geboren wordt, zal het zeven dagen bij zijn moeder zijn; en vanaf de achtste dag en daarna zal het aangenomen worden als een vuuroffer voor de HEERE,
Deze vrouw had zich in haar ziekte van lichaam en ziel, twaalf jaar lang tot artsen gewend, maar ze bleef lijden.
Vreugde kan een GROTE VERRASSING zijn. Onze Pesach- en Opstandingsdag (Pasen) vieringen van de afgelopen maand herinneren ons eraan, dat we de God van het wonderbaarlijke dienen.
Toen het volk het manna (het brood uit de hemel) zag, vroegen ze: "Wat is dat?". Ze hadden honger gehad, waren gefrustreerd en boos over hun situatie - net als wij moeten ze zich een 'praktische' oplossing voor hun honger hebben voorgesteld toen ze klaagden, maar God antwoordde op een volkomen onverwachte manier.
Terwijl we deze week Pesach vieren, worden we eraan herinnerd dat God op wonderbaarlijke wijze de Rode Zee opende en het volk Israël op het droge bracht.
Als we denken aan Gods bevrijding uit moeilijkheden, stellen we ons misschien engelen voor met zwaarden of vlammen. We zouden ons niet voorstellen dat liederen ons omringen en ons beschermen.
De ellendigen zijn degenen die misschien zwak zijn in fysieke kracht of middelen, maar nog meer degenen die hulpeloos, moedeloos, met een gebroken hart en geminacht zijn.
In de hoofdstukken 38 tot en met het einde van het boek Job lezen we over Gods macht en glorie. God is Hij die de wereld schiep en op zijn plaats zette, die elk dier voedt en zelfs de wildste wezens temt.
Paulus had veel ellende en pijn geleden. Hij was al eerder gevangen genomen en op wonderbaarlijke wijze bevrijd. Deze keer werd hij gegeseld en leed hij - toch liet de Heer hem niet vrij, maar bezocht hem persoonlijk.
Hier, in Be'ad Chaïm, zien we zoveel vrouwen met een gebroken hart - velen die geen idee hebben dat God bereid is om hun leven aan te raken, om hen nieuwe hoop te geven, een nieuwe kans, een nieuw begin en om hen te genezen van afwijzing, wanhoop en eenzaamheid.
Dat prachtige woord CHESED komt 246 keer voor in het Oude Testament - het kan nauwelijks in het Nederlands vertaald worden vanwege de enorme semantische reikwijdte, dus moesten de vertalers een gecombineerd woord creëren - Liefdevolle trouw. Er is geen woord zoals CHESED - Gods barmhartigheid, liefde, vriendelijkheid, overvloed, onverdiende goedheid en meer.
Als we het verhaal van Hagar en Ismaël lezen, een moeder en kind, die door Abraham en Sarah waren weggestuurd en in de wildernis van Beer Sheva rondzwierven, dan is het opvallend om op te merken dat God het murmureren, de onuitgesproken gebeden van het lijdende kind hoorde.