Juich van vreugde voor de Heer,
heel de aarde, barst in jubelzang uit met muziek;
maak muziek voor de Heer met de harp,
met de harp en het geluid van gezang,
met trompetten en het geblaas van de ramshoorn
juich van vreugde voor de Heer, de Koning.
Laat de zee weerklinken, en alles wat zich daarin bevindt,
de wereld en allen die daarin wonen.
Laat de rivieren in hun handen klappen,
laat de bergen samen zingen van vreugde;
laat ze zingen voor de Heer,
want hij komt om de aarde te oordelen.
Hij zal de wereld rechtspreken in gerechtigheid
en de volken naar recht en wet. Psalm 98
Vlak voordat een theatervoorstelling begint, is alles pikzwart in de duisternis, en dan gaan plotseling de gordijnen open voor een prachtige enscenering en belichting, en klinkt er een verstild 'wow' uit het publiek. De glorie van Gods schoonheid overtreft zeker onze 'wow' in het theater! "Ik denk aan de manier waarop C.S. Lewis dit idee ontwikkelde in De leeuw, de heks en de kleerkast. In het eerste deel van dat boek, toen Narnia in de macht was van de boze heks van het noorden, verkeerde het land in een staat van eeuwigdurende winter. Het werd nooit lente. Maar toen Aslan opstond uit de dood, begon het ijs te smelten, bloeiden de bloemen en werden de bomen groen. Het is poëtisch geschreven, maar het beschrijft iets dat zal gebeuren. De rivieren zullen inderdaad in hun handen klappen. De bergen zullen inderdaad zingen. En wij zullen allemaal meedoen." (Boice)
Ik moet denken aan een kinderverhaal van Oscar Wilde, de Selfish Giant, over een reus die enorme muren om zijn tuin zette zodat kinderen, gelach en vreugde er niet in konden, wat een eeuwigdurende winter veroorzaakte. Toen een kind (dat Jezus voorstelde) de tuin binnenkwam, verschenen er bloesems - de lente kwam. Wilde schreef deze diepe zin over de houding van de reus: "Hij haatte de winter nu niet, want hij wist dat het slechts de slapende lente was en dat de bloemen rustten." De hele schepping wacht op de volheid van de glorie van God - wanneer de gordijnen opengaan en we de bomen van het veld en de rivieren zullen zien klappen van vreugde en de aarde de lof van de Heer zal zingen. Maranatha!