Sandy’s Bijbel Overdenking

SANDY’S OVERDENKING:

Bij u, Heer, heb ik mijn toevlucht gezocht;

laat mij nooit beschaamd worden.

In uw gerechtigheid, red mij en verlos mij;

wend uw oor tot mij en red mij.

Wees mijn rots van toevlucht,

waar ik altijd terecht kan;

geef het bevel om mij te redden,

want U bent mijn rots en mijn vesting.

Verlos mij, mijn God, uit de hand van de goddelozen,

uit de greep van hen die slecht en wreed zijn.

Want u bent mijn hoop, soevereine Heer,

mijn vertrouwen sinds mijn jeugd.

Vanaf de baarmoeder heb ik op u vertrouwd;

U bracht mij voort uit de schoot van mijn moeder.

Ik zal U altijd loven.

Ik ben een teken voor velen geworden;

U bent mijn sterke toevlucht.

Mijn mond is gevuld met uw lof,

uw luister verkondigend, de hele dag door. Psalm 71:1-8

Deze Psalm werd geschreven door de bejaarde koning David toen hij nadacht over zijn leven en de soevereiniteit van God over hem vanaf de moederschoot, zijn jeugd en zijn oude dag. We kunnen hier de hand van God op het ongeboren kind zien - 'Wees een toevlucht voor mij, God, bevrijd mij van de aborteur, van hen die mijn leven zelfs uit de baarmoeder willen nemen, van het kwaad dat verklaart dat ik geen persoon ben. Ik vertrouw op U, zelfs in de baarmoeder van mijn moeder. U zult mij levend voortbrengen! Ik zal U loven en springen van vreugde, zelfs in de baarmoeder.' ("Want zie, toen het geluid van uw groet mij ter ore kwam, sprong de baby in mijn schoot van vreugde. Lucas 1:41)

Charles Spurgeon schreef deze prachtige woorden: Voordat hij in staat was om de kracht die hem behoedde te begrijpen, werd hij erdoor ondersteund. God kent ons voordat we iets weten. De uitverkorenen van vroeger lagen in de schoot van God voordat ze op de schoot van hun moeders werden gelegd; en toen hun kinderlijke zwakheid geen voeten had die sterk genoeg waren om het te dragen, hield de Heer het vast. We doen er goed aan om na te denken over de goddelijke goedheid voor ons in onze kindertijd, want het is vol voedsel voor dankbaarheid. Nog voor het bewuste leven is de zorg van God over zijn uitverkorenen. Geboorte is een mysterie van barmhartigheid en God is bij moeder en kind. Als huwelijken in de hemel worden geregistreerd, kunnen we er zeker van zijn dat geboorten dat ook zijn. Heilige vrouwen doen er goed aan God te zegenen voor Zijn genade aan hen in het gevaarlijke uur van de natuur; maar iedereen die uit een vrouw geboren wordt, heeft evenveel reden tot dankbaarheid. Zij, wiens leven behouden blijft, moet dank betuigen, en zo ook hij wiens leven gegeven wordt. Waar goedheid onophoudelijk is ontvangen, moet lof onophoudelijk worden aangeboden. God is de cirkel waar lofprijzing moet beginnen, doorgaan en eindeloos ronddraaien, omdat we in Hem leven, bewegen en ons wezen hebben.