O mijn GOD, mijn ziel is zo terneergedrukt in mij.
Daarom denk ik aan U vanuit het land van de Jordaan,
en vanuit de bergen van de Hermon, vanuit het gebergte Mitzar.
De ene bruisende vloed roept tot de andere bruisende vloed,
bij het gedruis van uw waterstromen,
al uw baren en uw golven zijn over mij heengegaan.
Mag de HEERE overdag zijn liefdevolle trouw ontbieden,
en mag ’s nachts een lied bij mij zijn,
een gebed tot de God van mijn leven.
Psalm 42: 7-9
Terwijl we deze week Pesach vieren, worden we eraan herinnerd dat God op wonderbaarlijke wijze de Rode Zee opende en het volk Israël op het droge bracht.
Psalm 42 beschrijft 'dat de ene vloed naar de andere roept'. Er waren meer dan genoeg problemen! - het volk Israël leed 400 jaar lang als slaven in Egypte - maar toch beval God Zijn liefde om hen te redden. Dieptes, stormen, golven, brekers overspoelen mensen in verdriet, maar Gods liefde is veel Dieper dan onze diepste nood.
F.B. Meyer zag dit als de bruisende watervloed van God die antwoordt naar de bruisende watervloed van de menselijke nood. "Welke diepten er ook in God zijn, ze appelleren aan overeenkomstige diepten in ons. En wat ook de diepte van ons verdriet, verlangen of noodzaak is, er zijn overeenkomsten in God waaruit volledige voorziening kan worden verkregen." "De diepte van de goddelijke verlossing roept de diepte van de menselijke nood op." "De rijkdom van Christus roept de armoede van de heilige op. "De diepte van de voorspraak van de Heilige Geest roept op tot de diepte van het gebed van de Kerk." Aan het diepe verlangen naar vrijheid voor ALLE Israëli's kan nu worden voldaan door de diepte van Gods liefde.