Ter Nagedachtenis

In ons levensreddend crisiszwangerschapswerk zijn er seizoenen van wenen en seizoenen van lachen, van rouwen en dansen. De afgelopen maand rouwden we om het verlies van onze dappere moslimmoeder Jomana, die voor het leven van haar zoon had gekozen ondanks de druk van haar broer en vriend om te aborteren. Jomana vierde de eerste verjaardag van haar zoon Salam op 6 mei, slechts enkele weken voordat ze werd vermoord, kennelijk in een "eremoord" door haar eigen familie. Bij een "eremoord" wordt meestal een vrouw of meisje door een mannelijk familielid vermoord, omdat de dader van mening is dat het slachtoffer schande of schaamte heeft gebracht aan de familienaam, de reputatie of het prestige van de familie.

Jomana heeft, zoals veel van onze moslimmoeders, haar leven gewaagd voor haar zoon Salam. Zij was moedig en werkte hard. Jomana was bijzonder dierbaar voor twee van onze consulentes, Stella in Eilat en de Arabisch sprekende Annie, die vaak met haar communiceerden, Gods liefde deelden en haar bemoedigden. Dit is de bedankbrief die ze enkele weken voor haar dood schreef:

"Ik wil jullie bedanken voor de goede dagen! Ik wil je bedanken voor alle bemoediging, steun en vrijgevigheid die je me met heel je hart hebt gegeven. Toen ik je nodig had, stond je aan mijn zijde. Dus bedankt voor alles en vooral voor het geloof in mij en dat ik kon slagen, zelfs toen ik me gebroken voelde. Jullie zijn levensredders. Het is moeilijk te beschrijven hoezeer ik het waardeer wat jullie allemaal voor me gedaan hebben. Er is maar één woord dat ik kan zeggen: BEDANKT! Veel liefs, Jomana"

Wij gedenken en eren Jomana's leven en nalatenschap - een nalatenschap van moed, uithoudingsvermogen en opoffering. Wij vragen uw gebeden voor dierbare Salam.

Voor alles is er een vastgestelde tijd, en er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel. Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven; een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te trekken; een tijd om te doden

en een tijd om te genezen, een tijd om af te breken

en een tijd om op te bouwen; een tijd om te huilen

en een tijd om te lachen, een tijd om rouw te bedrijven en een tijd om te huppelen;

Prediker 3:1-4

Met vreugde

Vorige week zag ik een bericht op Facebook waarop de Bar Mitzvah viering van een 13-jarige jongen bij de Westelijke Klaagmuur te zien was. Ik vergoot tranen van vreugde toen ik me een gesprek herinnerde van meer dan 13 jaar geleden met de vrouw die nu grootmoeder van de jongen is. Zij had mij in een hectische toestand opgebeld om mij te vertellen dat haar soldatenzoon en zijn soldatenvriendin zwanger waren en onder druk werden gezet om de baby te aborteren. Zou Be'ad Chaïm hen helpen? Glorie aan God, zij kozen voor het leven, trouwden en zijn nu de ouders van vier zoons. Toen ik Avi in zijn Bar Mitzvah kleding bij de muur zag staan en de Torah rol zag lezen, dankte ik God voor het voorrecht om zijn leven te redden en een kostbare familie in Israël te behouden.

Na meer dan een jaar van COVID-gerelateerde lockdowns, zijn we verheugd dat we onze maandelijkse workshops voor moeders in ons kantoor in Jeruzalem hebben hervat. Deze maand genoten de moeders van een heerlijk buffet en leerden ze babymassage. Het is een geschenk om de moeders liefde en vriendelijkheid te kunnen tonen en zich speciaal te laten voelen.

INFO voor gebed na ontmoeting met een hoofd gynaecoloog:

In de maand juni heb ik een bezoek gebracht aan het hoofd van de afdeling Gynaecologie van één van Israëls grote ziekenhuizen. Hoewel hij in het verleden abortussen had uitgevoerd, stopte hij daarmee nadat hij zich realiseerde wat het werkelijk was. Hij zei: "Ik heb een eed afgelegd om levens te redden. Niet om levens te nemen." Hij bracht verslag uit over de procedures in zijn ziekenhuis en zei dat het volgende gebruikelijk is in alle overheidsziekenhuizen:

• Om een abortus te laten uitvoeren via het Ziekenfonds, moeten vrouwen toestemming krijgen van een "Abortus Comité" dat in elk ziekenhuis bijeenkomt. De leden van dit comité (twee artsen, een verpleegster en een maatschappelijk werkster) ontvangen een financiële vergoeding voor iedere vrouw die bij dit comité komt. Daarom is het in het belang van het comité om zoveel mogelijk vrouwen per dag door te verwijzen, net als bij een productielijn. Aan de vrouwen worden alleen de meest elementaire vragen gesteld, zoals hun naam, leeftijd en de reden waarom zij een abortus willen. Meer dan 99,3% van de aanvragers krijgt toestemming. Het is een wassen neus. GEEN gevaren, gevolgen of opties worden momenteel aan de vrouwen uitgelegd, omdat dit "te veel tijd zou kosten".
• Abortussen worden NA DE WERKTIJDEN uitgevoerd, zodat de artsen en verpleegsters toeslagen op hun basissalarissen ontvangen voor de privé-operaties na de werkuren. Financiële stimulans motiveert het personeel sterk om abortussen te doen.
• Abortussen kunnen tot aan de geboorte worden uitgevoerd, maar het merendeel van het personeel weigert abortussen op late leeftijd uit te voeren.

Vier een aantal Eerste Verjaardagen met ons!

Gefen vierde haar eerste verjaardag op 6 mei. Haar moeder, Mali, heeft haar ingeschreven in het kinderdagverblijf waar ze werkt, zodat ze haar kostbare Gefen de hele dag kan zien. Mali moet werken omdat haar man schizofreen is en niet kan werken. Ze had abortus overwogen, maar is nu diep dankbaar dat ze, met de hulp van Be'ad Chaïm, LEVEN heeft gekozen.

Yarin is de schattige, leuke en geliefde jongste van zes kinderen. Hij heeft veel vreugde gebracht aan zijn gescheiden moeder, ondanks haar moeilijkheden en zorgen om enkele van de oudere broers en zussen. Bidt alstublieft voor een tienerzusje dat lijdt aan boulimia.

Keidus (wat "Heilig" betekent in het Amhaars) vond zijn verjaardagsfeestje geweldig, vooral de ballonnen! Zijn moeder, een Ethiopische vluchteling, en vader werken hard door huizen schoon te maken om hun gezin van vijf te onderhouden. De moeder zei: "Dank u uit de grond van mijn hart voor alles wat u voor mij en de kleine Keidus hebt gedaan."

De schattige baby Yahav vierde in juni zijn eerste verjaardag. Hij ontwikkelt zich goed en begint net zijn eerste stapjes te zetten. Zijn moeder Shira was net 16 en haar vriendje was 15 toen ze zwanger werd van baby Yahav. De ouders van haar vriend namen Shira tijdens de zwangerschap in hun huis op. Na de geboorte bleven ze samenwonen, maar Shira was geen verantwoordelijke moeder. Toen Yahav ongeveer zes maanden oud was, vertrok ze en heeft haar zoon sindsdien nog maar een paar keer bezocht. Grootmoeder Nora, slechts 43 jaar oud, heeft de rol van moeder voor Yahav op zich genomen. Ze heeft zelf vier kinderen, in de leeftijd van 2, 10, 12, en haar zoon (Yahav's vader) die nu 16 is. Nora en haar man houden van Yahav als van hun eigen zoon en zorgen heel goed voor hem. Nora's man werkt om hun grote gezin te onderhouden. Nora werkte als trainer voor gehandicapte volwassenen in een fabriek, maar werd met onbetaald verlof gestuurd tijdens de Covid19-sluitingen. Jammer genoeg is de fabriek nog niet heropend wegens financiële verliezen. We danken voor deze bijzondere grootmoeder en bidden voor Gods hand over haar dierbare familie. We bidden ook dat God Shira zal aanraken en haar zal leiden met Zijn liefde.

Borden in Eilat

Omdat we ons uiterste best doen om vrouwen met een crisiszwangerschap te bereiken, zijn we begonnen met een nieuwe bordencampagne in de zuidelijke badplaats Eilat. Gedurende het hele zomerseizoen en de maand september zullen we reclame borden plaatsen in 40 restaurants en cafés op de promenade.

Counseling na het verlies van een (ongeboren) kind

Deze brief kreeg Annie onze consulente die vrouwen na een verlies begeleidt,. Het geeft een duidelijk beeld van hoe belangrijk en waardevol de rouwbegeleiding is voor vrouwen die verlies hebben geleden.

"Ik wil je bedanken voor het diepgaande en betekenisvolle programma dat je met mij hebt gedaan. Je bent een zachtaardig, vriendelijk, vredelievend en gevoelig persoon. Je hebt me geholpen door naar me te luisteren, me te begeleiden, ruimte te geven aan mijn gevoelens, en me de gereedschappen te geven om verder te gaan met het verdriet. De oefeningen die je me gaf stelden me in staat om mijn gevoelens te ontladen en los te laten. Ook het materiaal dat je me gaf, hielp me om mijn situatie beter te begrijpen en hoe ik mezelf kon helpen, zodat ik me beter kon voelen. Het proces van brieven schrijven aan de baby maakte dingen in me los die 'vastzaten', en erover praten was heel belangrijk en versterkend. Dank je wel voor alles. Ik ben je zeer dankbaar."

Levens Tuinen

Op 5 mei plantten we drie bomen voor vrienden in de VS en één voor een vrouw in Finland.

Twee van deze bomen waren aangevraagd door een moeder die veertig jaar geleden een kind had geaborteerd en later door een miskraam een kind had verloren. Tien jaar geleden, dat wil zeggen dertig jaar na de abortus, ontving deze vrouw genezing door middel van een op de Schrift gebaseerde cursus. Twee jaar na de genezingscursus volgde zij een opleiding tot crisiszwangerschapsconsulente.

Eén boom werd geplant voor een Messiasbelijdende rabbijn en zijn vrouw in de VS die onlangs een miskraam hadden gehad.

Een vierde boom werd geplant ter nagedachtenis aan een kind in Finland dat door een miskraam verloren was gegaan.

Op 26 mei bezochten twee jonge Duitse vrouwen die in Israël wonen de Tuinen met hun kleine kinderen. We hadden al eerder een boom geplant voor de zus van één van hen wiens kind doodgeboren was. Toen ik vertelde over het doel van de Tuinen in het proces van genezing, waren ze beiden ontroerd, omdat ze allebei een miskraam hebben gehad. We baden samen en daarna liet ik ze alleen om de Tuinen te bezoeken en met elkaar te praten.