Hij riep een hongersnood over het land uit, Hij verbrak alle broodvoorziening. Hij zond een man voor hen uit, Jozef werd als slaaf verkocht. Zij klemden zijn voeten in boeien, zijn ziel kwam in de ijzers vast te zitten. Tot de tijd dat zijn woord uitkwam, heeft het spreken van de HEERE hem gelouterd. Psalm 106 16-19
Geen enkele tucht wordt op het moment zelf als iets vreugdevols gezien, maar als iets droevigs. Maar uiteindelijk brengt de tucht, bij hen die erdoor geoefend zijn, de vruchten van vrede en van gerechtigheid voort. Hebreeën 12:11
Lijden is nooit verspild. God plande de hongersnood op het land in de wetenschap dat de familie van Israël daardoor naar Egypte zou trekken en een machtige natie zou worden. Hij wist ook dat zij uiteindelijk in Egypte zouden lijden en daarom stuurde Hij een 'man vóór hen'. De man, Jozef, moest worden opgeleid tot leider. Door de Schrift heen zien we dat God lijden gebruikte om mensen te veranderen, te trainen en karakterkwaliteiten te creëren in degenen die Hij koos om te gebruiken om Zijn natie en Koninkrijk op te bouwen. Hoewel lijden op dat moment onplezierig is, brengt het gerechtigheid voort.
"De ijzeren boeien bereidden hem voor om gouden ketenen te dragen en maakten zijn voeten gereed om op hoge plaatsen te staan. Zo is het ook met al de verdrukten van de Heer, ook zij zullen op een dag uit hun gevangenissen op hun tronen stappen." (Spurgeon)